“Waar is dat Weilandklooster?”, vragen mensen. “Uuuhm…nu nog nergens”, moet ik dan antwoorden. De naam ‘Weilandklooster’ spreekt tot de verbeelding merk ik. Soms hebben mensen associaties van een statig, historisch kloosterachtig gebouw in een weiland. En ja, we zijn ook op zoek naar een fysieke locatie in het Groene Hart, maar dat kan ook een oude boerderij zijn of wat schuren op een stuk grond.
Voordat het zo ver is, zijn we afgelopen jaar begonnen met activiteiten op het snijvlak van zorg voor de aarde en spiritualiteit. Zoals de maandelijkse mijmerwandelingen. De bomen onderweg zijn de pilaren van de kloostergang, de teksten die we onderweg lezen het scriptorium, de innerlijke stilte is de kapel, het gekwetter en geplons van watervolgels is de koorzang en de hemel is het dak van het klooster.
