Twitter – je houdt ervan, je verafschuwt het of het laat je koud. Tijdenlang viel ik in de laatste categorie. Tot ik er beroepshalve belandde en wel mee moest doen. Er was veel lelijks, er werd over en weer gescholden door mensen die elkaar niet eens kenden en incorrecte berichten werden gedeeld alsof ze van het ANP zelf kwamen. Het was zoeken naar iets wat mooi was, of van waarde. Maar uiteindelijk belandde ik in een uithoek van twitter waar God was. Waar mensen over hun geloof durfden te spreken, waar berichten over het religieuze leven rondzweefden. Daarna ging het snel. Van ad hoc reageren op wat er langs kwam besloot ik een eigen geluid te laten horen; het cisterciënzer geluid. Maar hoe?
Geef een reactie